Psikolojik travma, bilhassa de afet kaynaklı ruhsal travma, kısa müddette kolaylıkla ortadan kalkacak bir şey değil ve toplumun büyük bir bölümünü etkiliyor. 17 Ağustos zelzelesinde 23 yılı geride bıraktık. Fakat yılın başında Türkiye, 6 Şubat sabahına 7.7’lik öteki bir yıkıcı sarsıntıyla uyandı. Merkezi Kahramanmaraş olan ve 10 vilayetimizi birden etkileyen 7.7 ve 7.6 şiddetindeki zelzeleler ülkemizi derinden sarstı. Bu zelzelelerin yaraları şimdi sarılamamışken, sarsıntı travmasına yönelik yürütülen psikolosyal takviye çalışmalarına Klinik Psikolog Gizem Konuş ile değindik.
Afet kaynaklı ruhsal travmaların üstesinden gelmek için 2 yıla kadar devam edebilen uzun periyodik bir müdahale gerektiği belirtiliyor. Bu nedenle tedaviye yeterli bir planlamayla başlamak çok değerli. Sarsıntı travmasına yönelik yürütülen psikososyal dayanak çalışmalarında, akut periyotta takviye hizmetleri epey yaygın olsa da sonrasında bu dayanakların vakitle azaldığını ve ortalama 6 ay içinde büsbütün kesildiğini belirten Klinik Psikolog Gizem Konuş “Bir anda sağlanan ruhsal takviye sonrası sistematik bir takviyenin sürmemesi travma tesirlerini daha da yıkıcı hale getirebilir.” diyor.
DEPREMLER YALNIZCA DEPREMZEDELERİ DEĞİL, TÜM TOPLUMU ETKİLİYOR!
Afet kaynaklı gelişen ruhsal travmaların yalnızca afet bölgesinde yaşayan insanları değil toplumu da etkilediğini belirten Klinik Psikolog Gizem Konuş “Türkiye’de yaşayan birçok kişi bir halde zelzele korkusunu ve acısını tattı. Zelzele olan kentlerde yaşamayanlar bile güya sarsıntı kendi kentlerinde olmuşçasına reaksiyon verdiler. Bu maalesef sarsıntının toplumumuz için bir “kolektif travma” haline geldiğine işaret ediyor. Afet imgelerini, haberlerini ekranlarda izleyerek dehşete kapılan pek çok insanın travma yaşamış yahut travmalarının tetiklenmiş olduğu söylenebilir” diyor.
TOPLUMDA SARSINTIYLA İLGİLİ İKİ UÇTA YAKLAŞIM VAR
Bir zelzele ülkesi olan Türkiye’de insanların sarsıntı korkusuna iki uç yaklaşım geliştirdiğini belirten Klinik Psikolog Konuş, kimi insanların “Her an başıma bir şey gelebilir” dehşetiyle hareket ederken, kimilerinin da “Benim başıma gelmez” inkâarcılığına kapıldığını vurguluyor. Konuş, her iki yaklaşımın altında da çaresizlik hissinin olduğunu söylüyor ve ekliyor:
“Depreme hazır olmak için inançlı binalarda oturmak, inançlı bir kentte yaşamak üzere birtakım ihtiyaçlar var. Biz de gelişmekte olan bir ülke olarak hazırlıksız hissettiğimiz için toplumca çaresizliğe kapılıyoruz. Bu çaresizlik hissiyle başa çıkmanın yolu da inkardan ya da her an bir muhafaza kalkanı oluşturma eforu içinde olmaktan geçiyor. Birbirinden taban tabana farklı bu reaksiyonlar, çaresizlik duygusu ile baş etmek için ortaya çıkan uç davranışlar.”
BİLGİLENİN, TEDBİR ALIN VE DENETİMİNİZİ KAYBETMEYİN!
“Deprem korkusu yaşayanların, bütün bu belgisiz, sisli atmosfere karşın, birey olarak yapabileceği bir şeyler var” diyen Klinik Psikolog Konuş, “Durum ne kadar berbat olursa olsun, kaideler ne kadar ağır olursa olsun umut ve tahlil her vakit mümkündür. En çaresiz, en sıkışmış ortamlarda bile içindeki ‘kontrol hissini’ uyandırabilirseniz travmatize olmazsınız. Çevresel koşullar ne kadar çetin olursa olsun değerli olan insanın içindeki o denetim hissini pekiştirmesidir. Bunun yolu da kendini inançta hissetmekten ve bilgilenmekten geçer. Bilgi güçtür. O yüzden binalar değiştirilemiyorsa bile, yaşadığınız ortam içerisinde zelzele çantası hazırlamanız, nerede hayat üçgeni kuracağınızı belirlemeniz inançta hissettirmeyi sağlayabilir” diyor.
BU HABERLERE KESİNLİKLE GÖZ ATIN!
BU HABER DE İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR:
