Bilim insanları toplumsal bağlardaki zayıflamanın, kardiyovasküler hastalıklarda artış, hipertansiyon, diyabet, bulaşıcı hastalıklar, bilişsel fonksiyonlarda bozulma, depresyon ve anksiyete ile alakalı olduğunu söylüyor. O denli ki, saygın bilimsel yayınlardan Lancet, Temmuz ayında yalnızlık ve toplumsal izolasyonu araştıracak özel bir komite kurdu. Mevzuyu yakında ele almaya başlayacak olan komitenin fikri, mevcut en düzgün bilimsel ispatlara nazaran yalnızlığın ne olduğunu, nasıl tanımlanabileceğini ve onunla uğraş etmenin ana yollarının neler olduğunu tam olarak tanımlamak.
Yalnızlık, duygusal ve davranışsal sonuçları olan, bir toplumsal kümeye ilişkin olmama, kopukluk hissidir ve bu, zihinsel ve fizikî sıhhat açısından bir dizi olumsuz sonuçla bağlı. Yalnızlık ile vücut ve zihin sıhhati ortasındaki bağlantıyı inceleyen farklı araştırmalar var. 2010 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ndeki (ABD) Brigham Young Üniversitesi’nde yapılan ve güçlü toplumsal alakaları olan bireylerin, yaşadıkları etrafla daha az etkileşim kuranlara kıyasla daha uzun müddet hayatta kalma olasılıklarının yüzde 50 daha fazla olduğunu ortaya çıkarmıştı.
Farklı çalışmalar yalnızlığın uzunca bir mühlet ilerleyen yaşla ilişkilendirildiğini söylüyor. Buna rağmen son periyotta birçok ülkeden gençler ortasında yalnızlık hissi yaygınlaşıyor. Bu ülkeler ortasında Türkiye de var.
Türkiye’de Aile ve Yalnızlık Araştırması’nın 2022 sonuçlarına nazaran 18-24 yaş ortasındaki gençlerin yüzde 40’ı, 55 yaş üstündeki şahısların ise yüzde 26’sı kendini sıkça yalnız hissettiğini belirtiyor.
Kasım 2022 ayı boyunca Türkiye’nin 81 vilayetinde 18-70 yaş aralığında toplam 6 bin 100 kişi ile yapılan çevrimiçi ankette her üç iştirakçiden birinin sıklıkla yalnız hissettiğini ortaya çıktı. Üsküdar Üniversitesi ve Metod Araştırma Şirketi iştirakinde yapılan araştırmaya nazaran bayanlarda sıklıkla yalnız hissettiğini söyleyenlerin oranı yüzde 40’ken, erkeklerde bu oran yüzde 26. Bayanlarda 2019’da yüzde 20 olan yalnızlık hissiyatının, 2022’de iki katına çıktığı belirtiliyor.
Peki yalnızlık neden son yıllarda acil bir halk sıhhati sorunu haline geldi?
Klinik Psikolog Dorli Kamkhagi’ye nazaran, buna sebep olan çeşitli faktörler var. Bunlardan birincisinin pandemi süreci olduğunu söyleyen Kamkhagi, “Artık sıhhat krizinde değiliz lakin kimi beşerler dışarı çıkmak ya da diğerleriyle yüz yüze görüşmek istemiyor” diyor. Diğer bir deyişle, koronavirüsten korunmak için konutta kalma gereksinimi, birçok insanın konut ortamını artık ayrılmak istemedikleri bir konfor alanı olarak görmesine neden oldu. Lancet muharrirleri yalnızlığı etrafımızdaki toplumların ve dünyanın kuruluş biçimiyle ilgili bir sorun olarak tanımlıyor. Hatta birtakım muharrirler birçok kentin “yalnızlaştırıcı ortamlar” üzerine inşa edildiğinden bile bahsediyor.
Kentsel planlamanın belirlediği fizikî etrafın toplumsal irtibat kurmayı zorlaştırabileceğini söyleyen müellifler ayrıyeten bu bağlama katkıda bulunan başka ögeleri da vurguluyor. Bunlar ortasında artan toplumsal kopukluk hissiyle ilişkilendirilen toplumsal ağlar var.
Lancet müellifleri, “Tasarruf, yoksulluk, ırkçılık ve yabancı düşmanlığı da eşitsizliğe ve dışlanmışlık hissine neden oluyor. Kolektivizm ve aidiyet hissine ziyan verecek formda bireyciliğe yönelik toplumsal eğilimler, yalnızlık hissinin yaşanma riskini artırıyor” diyor.
Kaynak: BBC
İLGİLİ HABERLERİMİZ:
